تاریخ، فرهنگ و هنر

از باده‌ای می‌چشم که هرگز در خمّی نجوشیده است از باده‌ای می‌چشم که هرگز در خمّی نجوشیده است- باده‌ای در پیمانه‌ها و جام‌هایی از مروارید- باده‌ای که تمام انگورها و تاک‌های فرانکفورت نیز، چون آن بار نمی تواند داد. مست ِ هوایم و هرزه‌گرد و باده‌گُسار خم‌خانه‌های شبنم- و در دل روزهای بی‌پایان تابستان، در میخانه‌های آبی آتشین آفتاب گیج می‌زنم. آنهنگام که صاحبان باغ، زنبورهای مست را از از آستانه رزها و اطلسی‌ها می‌رانند؛ و پروانگان از جرعه‌نوشی‌های خویش دست می‌کشند، من اما همچنان بیش از پیش نوش می‌کنم. تا آنجا برای دیدن این باده‌نوش بی‌مقدار، که بر شانه‌های خورشید تکیه کرده است، قُدسیان آسمان کلاه‌های برفی خویش را بچرخانند، و قِدیسان رو به سوی دریچه‌ها هجوم آورند! ترجمه: مهرداد پارسا I taste a liquor never brewed I taste a liquor never brewed – From Tankards scooped in Pearl – Not all the Frankfort Berries Yield such an Alcohol! Inebr تاریخ، فرهنگ و هنر...

روزنامه ایران جامعه‌ای که «پرسشگر» نباشد «متفکر» هم تولید نمی‌کند آغاز فلسفه دوستی برای راستی‌پژوهی است. کسانی که فلسفه می‌ورزند، باید در بحث‌های‌شان نزاع عاشقانه‌ای بر سر موضوع داشته باشند. فلسفه با خوداندیشی شروع می‌شود. واقعیت این است که با تکرار جملات بزرگان نمی‌توان اندیشید. وقتی می‌توانیم بیندیشیم که برای مثال با نقل قول از نیچه (مثلا کویر می‌روید) فقط به نیهیلیسم مدرن و نقد نیچه بسنده نکنیم، بلکه ریشه شرقی نیهیلیسم را نیز دریابیم؛ چراکه ما خود نوعی از کویراندیشی و نیهیلیسم داریم که از قضا با خشکی سرزمین‌مان نیز مرتبط است. مساله کم آبی جدی است. «کویر» ما، به قول دکتر شریعتی، فقط بحثی جغرافیایی نیست، بلکه در کشور ما تاریخی طولانی دارد و ما باید در تاریخ‌مان تأمل کنیم. مادامی که بتوانیم کویراندیشی و نیهیلیسم شرقی را موضوعی برای تفکر قرار دهیم، آن زمان، فلسفه شروع می‌شود.حال این سؤال مطرح می‌شود که شرایط امکان طرح پرسش فلسفی در فرهنگ و تمدن ما چگونه است؟ به تعبیری فلسفه تاریخ، فرهنگ و هنر...

مریم ایرانی دو پدربزرگ من به فاصله یک روز و با اختلاف 18 سال در اردیبهشت ماه از دنیا رفتند. سال گذشته زمانی که برای برپایی مراسم یادبود بر سر مزارشان حضور داشتم به موضوعی فکر می‌کردم، و حالا که برای نوشتن پرونده این شماره دست به کیبرد‌ برده‌ام سوال آن روز در ذهنم زنده شده: آیا دغدغه رفتن و مهاجرت کردنی که باعث شده من امروز یک مهاجر کانادا باشم، ریشه در تجربه کوچ‌کردن پدربزرگ‌هایم داشته است؟ هر دوی آنها در سنین 17 سالگی بخاطر مشکلاتی که بر سر راه زندگی و تحصیل و کار داشتند از شهر محل تولدشان به تهران کوچ کرده بودند. با سختی و تلاش فراوان در تهران دوباره زندگی از نو ساخته بودند. با تمام مرارت‌هایی که بر سر یادگرفتن زبان و آداب جدید زندگی در یک شهر بزرگ و شلوغ داشتند،آن‌ها موفق شدند خود را سرپا نگاه دارند. بعد از آن‌ها، اعضای دیگری از خانواده من هم به سرزمین‌های دیگری مهاجرت کردند. وسوسه هجرت از سرزمین مادری به دنیایی ناشناخته در من هم همواره نقشی پررنگ داشته و در نهایت همین وسوسه مرا متقاعد کرد که مهاجرت را با تمام سختی‌هایش تجربه کنم. ع تاریخ، فرهنگ و هنر...

اسپینوزا هشت ساله بود که شاهد صحنه ای دلخراش شد. و آن را تا آخر عمر از یاد نبرد. این واقعه در کنیسه یهودیان در آمستردام رخ داد. مردی به نام اوریل آکوستا در آستانه در بر روی زمین خوابیده بود و ارباب کنیسه هنگام عبور به خیابان او را لگدمال می کردند. اسپینوزا از پدرش پرسید:«گناه او چیست که مستوجب چنین عقوبتی شده؟» پدرش جواب داد:«باروخ این داستان مفصل است ولی من آن را در چند کلمه برای تو خلاصه می کنم: اوریل آکوستا با دستورات دین ما موافق نیست و کنیسه او را به علت افکار آزادی که دارد از اجتماع خویش بیرون کرده است. اما آکوستا احساس تنهایی می کند و تقاضایش این است که او را دوباره به جامعه یهودیان بپذیرند. و او پیش از آنکه بتواند دوباره به کنیسه پذیرفته شود باید چنین مجازاتی را تحمل کند. اسپینوزا گفت: «پدر بگو ببینم آیا با لگد کردن کسی می شود یهودی مومن بار آورد؟» «نه باروخ همچنان که با در آتش افکندن مردمان نمی توان مسیحی با ایمان تربیت کرد.» اسپینوزای کوچک مضطرب و اندیشمند به خانه بازگشت. منطقه یهودی نشین شهر از خبر مجازات آکوستا ناراحت و در تب و تاریخ، فرهنگ و هنر...

چند سال پس از مرگ سقراط یکی از مریدانش به نام آنتیس تنس در کلاس سرگرم تدریس بود که ناگهان همهمه ای در کلاس افتاد. گدای جوان ناشناسی خود را به درون افکند و اصرار داشت که در شمار شاگردان انتیس تنس در آید. فریاد های خشم آلود از همه جا بلند شد و او را به ریشخند گرفتند:« بروبیرون سگ گر». « گدایان را در این جا راه نیست» . « او را به جایی که درخور اوست بفرستید». «بگذارید گورش را گم کند». کوشش معلم که می خواست گدا را با متانت از در براند سودی نبخشید. «آنها مرا سگ خطاب می کنند . بسیار خوب. من هم مثل سگ عوعو می کنم ولی شوقی مفرط به فلسفه دارم و می خواهم آن را بیاموزم.» معلم بیهوده سعی می کرد او را از آنجا براند چون گدا در حفظ حقی که ان را از آن خود می دانست پافشاری می کرد. « هر کاری می خواهی بکن. هر قدر می خواهی کتکم بزن. هیچ چوبی آنقدر سخت نیست که قادر باشد مرا از اینجا براند. » جوانک در آنجا باقی ماند و همه او را "سگ فیلسوف" یا فیلسوف کلبی نام نهادند. چون به رسوم و مقررات و آداب معمول ، سگ صفت دندان نشان می داد و پارس تاریخ، فرهنگ و هنر...

زندیقی را نزد خلیفه بردند که درباره او حکم کند. خلیفه گفت: به من خبر داده‌اند که تو زندیقی و کفر می‌گویی و از دین خدا روی‌گردان شده‌ای. مرد گفت: حاشا و کلا. من نماز می‌گزارم و روزه می‌گیرم و جز خدا را نمی‌پرستم. خلیفه گفت: دروغ می‌گویی! سخن راست بگو، ورنه فرمان دهم که تو را چندان تازیانه زنند که به زندیقی‌ات اقرار کنی. مرد گفت: شگفتا، این چه حالت است که می‌بینم؟! مصطفی(ص) شمشیر می‌زد که به مسلمانی اقرار کنید و تو که بر جای او نشسته‌ای، تازیانه می‌زنی که به کافری اقرار دهیم؟ (لطائف الطوائف، ص۲۹۴) تاریخ، فرهنگ و هنر...

یاکوب بوهم (Jacob Boehme)، فیلسوف الهی و عارف بنامِ آلمانی در قرن هفدهم، کمتر از ۵۰ سال زیست. در سال ۱۵۷۵ میلادی به دنیا آمد و در سال ۱۶۲۴ درگذشت. شماری از مهم‌ترین شخصیت‌های فلسفی و علمی غرب، از او اثر پذیرفته‌اند؛ از آن میان: هگل، شلینگ، شوپنهاور، نیچه، هارتمن، برگسون، هیدگر، وایتهد و کارل یونگ. حدود ۳۰ کتاب نوشت که مهم‌ترین آنها «طلوعی در سپیده‌دم» و «راهی به سوی مسیح» است. چند ویژگی مهم در زندگی و آثار او وجود دارد: نخست اینکه او از کودکی به شغل کفاشی، اشتغال داشت و تا پایان عمر پینه‌دوزی را رها نکرد. برخی از آثارش را نیز در همان مغازه کفاشی‌ نوشت. ویژگی دوم او مخالفت شدید با تبعیض و نزاع‌های مذهبی بود که پیامدهایی نیز برای او داشت. ویژگی سوم او برخی جملات مهم او است که از وی نقل می‌کنند و در کشورهای آلمانی‌زبان، کم‌وبیش بر سر زبان‌ها است. این مقدمه، برای آن بود که جمله‌ای را از او نقل کنم: از وی پرسیدند: نزدیک‌ترین راه به خدا چیست؟ گفت: من نمی‌دانم برای شما نزدیک‌ترین راه به خد تاریخ، فرهنگ و هنر...

 

جزوه حقوق مدنی 3 قواعد عمومی قراردادها نوشته دکتر صفایی

تالیف ثمین قربانی

 

دانلود

تاریخ، فرهنگ و هنر...

به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی شهر کتاب، نشست نویسندگی خلاق چهارشنبه شب، ۲۹ دی ماه با حضور هوشنگ مرادی کرمانی در شهرکتاب مرکزی برگزار شد. مرادی کرمانی در پاسخ به این سوال که چرا نوجوانان کمتر می‌نویسند یا تمایل به نوشتن ندارد، گفت: به نظر می‌رسد خلاقیت، دغدغه بسیاری از ما تبدیل شده است و گویی، همه مادران آمپول خلاقیت تزریق کرده‌اند و انتظار دارند بچه خلاق به دنیا بیاورند. وی افزود: همین مساله هم باعث شده که بسیاری، برای کلاس‌های آموزشی یا کارهای معمولی دیگر، عناوین عجیب و غریب در نظر بگیرند. مثلا می‌گویند فیلم‌نامه‌نویسی با تمرکز بر پایان و شروع فیلم. یعنی با وسط فیلم‌نامه کاری ندارند. به این ترتیب است که در خراب کردن عنوان‌ها خلاق شده‌ایم! نویسنده کتاب پلو خورش اضافه کرد: به عقیده من خلاقیت یک توانایی فوری و آنی است که نمی‌توان آن را آموزش داد و افراد باید در شرایط قرار بگیرند تا خلاقیت‌شان بروز و ظهور پیدا کند. به عنوان مثال، هیچکاک در یکی از فیلم‌هایش می‌خواست از زنی بازی بگیرد که بسیار زیبا بود اما چیزی تاریخ، فرهنگ و هنر...